Rehabilitacja Warszawa

Mapa specjalistów i firm zajmujących się rehabilitacją w Warszawie, województwo Mazowieckie.

Adam Wojda

727 904 719; ul. Srebrna 3, Warszawa; Zajmuję się przywróceniem i utrzymaniem maksymalnej sprawności oraz funkcji ruchowych człowieka.

Fizjoterapia to metoda leczenia, która związana jest z wrażliwością ludzkiego organizmu na bodźce zewnętrzne. Celem fizjoterapii jest zahamowanie postępów choroby oraz odzyskanie sprawności fizycznej po powrocie do zdrowia. Fizjoterapia zapobiega również nawrotom dolegliwości.

Fizjoterapia jest pojęciem nierozerwalnie związanym z „rehabilitacją medyczną”. Przez fizjoterapię rozumie się zespół metod leczniczych wykorzystujących zjawisko reaktywności organizmu na bodźce. Specjalistami z zakresu stosowania fizjoterapii są fizjoterapeuci.

Według definicji Światowej Konfederacji Fizjoterapii (World Confederation for Physical Therapy – WCPT) „Fizjoterapia” oznacza świadczenie usług wobec jednostek lub populacji osób, mających na celu rozwijanie, utrzymywanie i przywracanie im maksymalnych zdolności ruchowych i funkcjonalnych. Usługi te mogą być świadczone tylko przez fizjoterapeutę, lub pod jego kierunkiem i nadzorem. WCPT jasno określa, że w ramach swoich usług fizjoterapeuta posiada kompetencje do: badania, oceniania, ewaluacji, diagnozy funkcjonalnej, prognozy, programowania postępowania, a także przeprowadzenia powtórnej oceny pacjenta na potrzeby prowadzonego procesu terapeutycznego.

W fizjoterapii najważniejsze jest dokładne wykonywanie każdego ruchu. Tak wykonywane ćwiczenia wywierają najbardziej optymalny wpływ na organizm pacjenta, nie narażając go przy tym na odniesienie kontuzji, która może być niebezpieczna dla zdrowia. Fizjoterapia nie jest jednak niezależną formą terapii, najlepsze efekty osiąga się łącząc ją z terapią farmakologiczną, masażem leczniczym i wieloma innymi metodami fizjoterapeutycznymi.

Bez fizjoterapii, rehabilitacja byłaby bardzo trudna. Odpowiednie pobudzanie mięśni pomaga w powrocie do zdrowia, zwiększa sprawność i zakres ruchu, zwalcza ból i stan zapalny oraz usprawnia czynności poszczególnych narządów. Dzięki fizjoterapii procesy gojenia przebiegają znacznie szybciej i sprawniej, ponieważ przywracana jest odpowiednia długość i elastyczność tkanek.

W idealnym świecie fizjoterapia powinna być zalecana jako pomoc przy wyjściu z prawie wszystkich chorób – w szczególności w trakcie rekonwalescencji po chorobach różnych organów wewnętrznych i układów w organizmie. W praktyce jednak fizjoterapię przepisuje się jedynie pacjentom z chorobami układu mięśniowo-szkieletowego.
Również w leczeniu skoliozy, osteoporozy, innych schorzeń kręgosłupa – rola fizjoterapii jest trudna do przecenienia. Pełni ona również ważną rolę w terapii po urazie lub po poważniejszych zabiegach chirurgicznych.

Co to jest rehabilitacja

Rehabilitacja. Jest prawie tak stara jak ludzkość. Zasady i metody stosowane obecnie w leczeniu usprawniającym mają wiekowe tradycje. W czasach współczesnych, w których podziwiamy wspaniałe osiągnięcia naukowe, zwłaszcza w dziedzinie techniki, często zapomina się o tym, że na całokształt tych osiągnięć składa się doświadczenie lat, a nawet wieków.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa rehabilitacje jako postępowanie o pełnym charakterze, skierowane do osób niepełnosprawnych, zarówno w kwestiach fizycznych, jak i psychicznych, mając przywrócić chorego do całkowitej bądź wystarczającej sprawności fizycznej i psychicznej, umożliwiającej podjęcie pracy zarobkowej oraz uczestnictwo w życiu społecznym.

Rehabilitacja jako proces medyczno-społeczny rozwinęła się po II wojnie światowej. Została ona wówczas włączona do faz terapii, po diagnozowaniu i leczeniu. Rehabilitacja opiera się na czterech podstawowych zasadach: powszechności, kompleksowości; wczesności oraz ciągłości.

Rehabilitacja jest zespołem działań, które przez walkę z nabytymi defektami zdrowotnymi dążą do przywrócenia maksymalnych i optymalnych funkcji w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej.

Rehabilitacja medyczna zajmuje się ograniczaniem skutków choroby lub urazu oraz przyspieszaniem procesu leczenia i przystosowania do życia w nowych warunkach zdrowotnych. Elementem rehabilitacji medycznej jest rehabilitacja psychologiczna.

Rehabilitacja lecznicza możliwa jest dzięki dwóm mechanizmom przystosowawczym: kompensacji i adaptacji.

W ogólnie pojętym zagadnieniu rehabilitacji zawierają się trzy kierunki: kinezyterapia, fizykoterapia, masaż.

Kinezyterapia obejmuje całość zagadnień związanych z leczeniem ruchem. Podstawą jej są ćwiczenia o charakterze leczniczym, czyli gimnastyka lecznicza. Ruch jako środek leczniczy ma zdolność oddziaływania na wszystkie narządy naszego organizmu. Głównym wskazaniem do zastosowania ruchu jako środka leczniczego jest stwierdzenie upośledzenia sprawności fizycznej, jeśli jest to możliwe w danym schorzeniu, lub maksymalnej sprawności fizycznej w przypadkach schorzeń przewlekłych i pozostawiających pewne zmiany nieodwracalne. Kinezyterapia jest podstawą rehabilitacji leczniczej. W całokształcie procesu rehabilitacyjnego chorego kinezyterapia jest zazwyczaj tą fazą leczenia usprawniającego, która przez przywrócenie choremu sprawności fizycznej daje podstawy do dalszej rehabilitacji, tj. zawodowej i społecznej.

Fizykoterapia natomiast, jest działem lecznictwa, w którym stosuje się występujące w przyrodzie naturalne czynniki fizyczne, takie jak czynniki termiczne, promieniowanie Słońca oraz czynniki fizyczne wytworzone przez różnego rodzaju urządzenia. Do fizykoterapii zalicza się również niektóre działy leczenia uzdrowiskowego np. balneoterapię i klimatoterapię.

W rehabilitacji stosuję się najczęściej masaż leczniczy, którego używa się w celach poprawy ogólnej kondycji& tkanek, złagodzenia bólu. Spośród wielu rodzajów masaży w rehabilitacji wykonuje się masaż klasyczny, w którym zawarte są podstawowe klasyczne techniki masażu, oraz niekiedy masaż segmentarny, gdzie technika jest bardziej skomplikowana i odnosi się do oddziaływania na konkretne obszary ustroju ludzkiego.

Polecamy gabinet rehabilitacji w Toruniu Navita, który składa się z 3 gabinetów: Gabinet rehabilitacji dla dzieci, Gabinet neuroterapeutyczny, Specjalistyczny gabinet leczenia skolioz.

Drenaż limfatyczny

Limfa jest jasnym wodnistym płynem, który zawiera min.: białka i elektrolity. Pochodzi ona z krwi i oczyszcza tkanki organizmu. Znajdują się w niej limfocyty, które wchodzą w skład układu odpornościowego. Twarz dzięki takiemu masażowi zostaje ujędrniona, zmarszczki spłycone. Zanikają obrzęki, nawet te zastoinowe i zapalne. Usunięte zostają toksyny z komórek skóry, a krążenie limfy przebiega znacznie sprawniej. Limfa, podobnie jak krew, krąży w ciele każdego człowieka w specjalnym systemie naczyń, dość ogólnie nazywanym systemem limfatycznym. Zadaniem limfy jest odprowadzanie tłuszczy wchłoniętych podczas procesów trawienia, usunięcie martwych bakterii, wirusów a także innych „śmieci” wytwarzanych przez organizm. Niekiedy zdarza się sytuacja, w której system limfatyczny przestaje być wydajny i dochodzi do spowolnienia cyrkulacji limfy co objawia się obrzękiem, uczuciem ciężkości kończyn, czasem uczuciem ciepła. W takich przypadkach jedną z form pomocy jest zabieg masażu limfatycznego.

Masaż (drenaż) limfatyczny to inaczej masaż uciskowy. Jest jedną z najskuteczniejszych metod leczenia obrzęków limfatycznych, oraz walki z cellulitem.
Za twórcę drenażu limfatycznego uważa się duńskiego lekarza Emila Voddera.
Drenaż limfatyczny jest jednym z działań fizjoterapeutycznych. Za pomocą rąk terapeuty lub innych urządzeń do tego celu stworzonych, usprawniane jest krążenie limfy. Jest to bardzo przyjemna technika masażu poprawiająca metabolizm organizmu, pobudzająca układ limfatyczny, przyśpieszająca proces oczyszczania oraz wspomagająca transfer tłuszczu uwolnionego podczas innych zabiegów (np. kriolipolizy) do układu limfatycznego. Tym sposobem zapobiega się chorobom wynikającym z obrzęków zastoinowych, zapalnych, onkotycznych i chłonnych. Masaż limfatyczny, nazywany także drenażem limfatycznym, jest zabiegiem mającym na celu pobudzić oraz usprawnić przepływ limfy (chłonki) w masowanym odcinku lub całym ciele.

Drenaż limfatyczny (masaż limfatyczny) to zabieg mający na celu usprawnienie przepływu limfy w organizmie, a polegający na mechanicznym przepchnięciu zalegającej chłonki w kierunku węzłów chłonnych.

Masaż limfatyczny jest szczególnie polecany dla osób, które pragną ujędrnić skórę, usunąć toksyny oraz zwalczyć cellulit. Ma działanie odchudzające, pobudza krążenie krwi i limfy, poprawiając w ten sposób stan organizmu. Zabieg przyspiesza metabolizm i redukuje tkankę tłuszczową; najczęściej odbywa się w salonie kosmetycznym przy pomocy odpowiedniego sprzętu. Dzięki regularnemu stosowaniu drenażu limfatycznego, efekty są widoczne na dłużej w postaci jędrnej i elastycznej skóry. Masaż jest integralnym elementem kuracji odchudzających, ponieważ oczyszcza organizm z produktów przemiany materii.
Masaż zapobiega niewydolności krążenia obwodowego i pozwala pozbyć się efektu zimnych nóg. Pobudza hormony szczęścia, które powodują uczucie odprężenia i zadowolenia.

Drenaż przeprowadza się w przypadku pojawienia się obrzęków i zastoin limfatycznych – umożliwia napływ bogatej w tlen krwi tętniczej, co poprawia funkcjonowanie układu odpornościowego i usuwanie toksyn z organizmu.

Drenażu używa się z powodzeniem nie tylko jako masaż ogólny, ale też jako zabieg kosmetyczny twarzy. Jest leczeniem wspomagającym przy mastektomii, kwadrantektomii lub obrzęku limfatycznym. Drenaż limfatyczny może być wykonywany manualnie poprzez wykwalifikowanego masażystę bądź fizjoterapeutę. Inną formą masażu limfatycznego jest użycie specjalnych aparatów do masażu. Można też użyć specjalnego rodzaju plastrowania – kinesiotapingu. Drenaż limfatyczny to także zabieg pomagający zapobiec powiększaniu się cellulitu, jak również wspomagający proces odchudzania.

Drenaż limfatyczny nóg to dobry sposób na cellulit a jego zwalczanie wiąże się właśnie z przyspieszeniem przepływu krwi i limfy.Żeby jędrna skóra nie przerodziła się w pomarańczową skórkę, należy zadbać o nią stosunkowo wcześnie. Kiedy układ limfatyczny jest sprawny, a komórki tłuszczowe usuwane to tzw. skórka pomarańczowa się nie rozrasta. Jednak już małe nieprawidłowości w pracy tego układu można usunąć za pomocą masażu.

Drenaż limfatyczny nóg to zabieg stosowany przede wszystkim u osób, które odczuwają objawy tzw. „ciężkich nóg”. To problem, który pojawia się głównie u osób, które w ciągu dnia dużo czasu spędzają na stojąco, a także u tych noszących na co dzień wysokie obcasy. Trwa zwykle trwa 30-60 minut. nasilone parcie na pęcherz po takim zabiegu jest normalne. Zaleca się też picie wody w większych ilościach, aby ułatwić organizmowi pozbycie się toksyn. Po zabiegu można zauważyć szybsze wchłanianie się siniaków i krwiaków. Masaż limfatyczny nóg jest może być także zabiegiem profilaktycznym stosowanym, zanim obciążymy nogi czyli przed wyjściem na wesele, sylwestra czy zabawę karnawałową.

Drenaż limfatyczny jest przede wszystkim terapią rekomendowaną dla Pacjentów w trakcie kuracji antycellulitowych i odchudzających, jako jeden z kluczowych zabiegów wspierających. Poza tym jednak, drenaż limfatyczny sprawdza się doskonale w innych wskazaniach, takich jak choćby:
– zwalczanie zespołu ciężkich nóg,
– zapobieganie powstawaniu żylaków,
– poprawa stanu odżywienia skóry,
– zmniejszanie obrzęków tłuszczowych,
– detoksykacja organizmu,
– regeneracja po zabiegach liposukcji – za cenę kilku drenaży możemy cieszyć się znacząco szybszymi efektami.

Przeciwwskazania do terapii drenażem limfatycznym:

Ostry obrzęk płuc
Ostry uraz tkanek miękkich
Ostra zakrzepica żylna
Niewyrównane choroby układu sercowo-naczyniowego
Padaczka
Stany gorączkowe
Jaskra
Niewydolność wątroby lub nerek
Choroby zakaźne
Rozpoznana lub podejrzenie zakrzepicy żył głębokich
Zapalenie naczyń chłonnych
Procesy powodujące niedrożność w układzie limfatycznym
Wszczepiony rozrusznik serca
Niejasne dolegliwości bólowe w rejonie jamy brzusznej
ciąża
Choroby nowotworowe
menstruacja

Rehabilitacja ortopedyczna

Rehabilitacja ortopedyczna to proces w którym pacjent objęty jest kompleksową opieką już w pierwszym dniu po urazie lub zabiegu operacyjnym, w stanach ostrych, podostrych lub przeciążeniowych (proces przewlekły) narządu ruchu. W rehabilitacji ortopedycznej wprowadza się również postępowanie przed operacyjne, które ma na celu przygotowanie do zabiegu. Diagnozuje się wówczas występujące dysfunkcje i określa cele terapii stawiane przez zespół specjalistów ( lekarz i fizjoterapeuta) i uwzględnia oczekiwania pacjenta. W rehabilitacji pooperacyjnej prowadzi się terapię, której celem jest pełny powrót do sprawności funkcjonalnej, włączając powrót do sportu rekreacyjnego jak i zawodowego. W takim postępowaniu prowadzi się terapię manualną, trening motoryczny, trening propriocepcji (czucia głębokiego) również z wykorzystaniem nowoczesnego sprzętu, a w razie potrzeby korzysta się również z innych metod fizjoterapii. W procesie tym stosuje się również testy oceny poprawy stanu funkcjonalnego celem obiektywizacji postępów leczenia.

Rehabilitacja ortopedyczna obejmuje więc dysfunkcje całego narządu ruchu, czyli:

Kręgosłupa, tj.

po urazach,
z zespołami bólowymi i przeciążeniowymi
po zabiegach ortopedycznych (np. leczeniu skolioz i innych wad kręgosłupa)

Kończyn górnych i dolnych tj.

po złamaniach kości i złamaniach przez stawowych
po urazach aparatu więzadłowo torebkowego (np. ACL, MCL),
po zespołach bolesnego barku, pasma biodrowo piszczelowego, zespołach uszkodzeń w
obrębie stożka rotatorów czy cieśni kanału nadgarstka,
po wydłużaniu kończyn,
ze stopą płasko-koślawą, kolanami szpotawymi itp.

Rehabilitacja Ortopedyczna zajmuje się:

skręcenia i zwichnięcia stawów
stany po wszczepieniu endoprotezy
złamania kości
rekonstrukcja więzadeł
zerwanie ACL (przednie więzadło krzyżowe), PCL (tylne więzadło krzyżowe), MCL i LCL (więzadła poboczne)
niestabilność stawów
stany po długotrwałym unieruchomieniu
amputacje
uszkodzenia łąkotek
stany po wypadkach komunikacyjnych
chondromalacja
problemy stawu rzepkowo – udowego
bóle stawów

Rehabilitacja ortopedyczna dzieci wykazuje pewne odmienności w odniesieniu do rehabilitacji dorosłych. Ze względu na dynamicznie przebiegający proces wzrostowy i procesy rozwojowe młodego organizmu inny jest charakter urazów u dzieci, ich konsekwencje, leczenie powikłań, oraz proces gojenia uszkodzonej tkanki. Podejmując proces rehabilitacji u dzieci, oprócz odmienności wynikających z wielkości ciała i niezakończonych procesów rozwojowych należy również uwzględnić pewne różnice biologiczne, mechaniczne oraz funkcjonalne, a także dużą wrażliwość psychiki małego pacjenta. W terapii nigdy nie można zapomnieć, że leczenie musi być bezbolesne, powinno zawierać elementy gier i zabaw, pobudzając wyobraźnię dziecka, a terapeuta musi wykazać się umiejętnością nawiązania bardzo dobrego kontaktu z dzieckiem.