Dynamiczny rozwój rehabilitacji i fizjoterapii oraz pojawianie się wciąż nowych sposobów oddziaływania na organizm człowieka powoduje również nieustanną ewolucję nazewnictwa w tym obszarze.
Pojęcie „fizjoterapia” jest często stosowane zamiennie z pojęciem „rehabilitacja” . Europejska Deklaracja Standardów w Fizjoterapii podaje, że „fizjoterapia polega na świadczeniu poszczególnym osobom i populacjom usług powodujących rozwinięcie, utrzymanie lub przywrócenie w jak najpełniejszym zakresie czynności ruchowych i funkcjonalności w całym okresie życia pacjenta. Fizjoterapia obejmuje świadczenie usług w okolicznościach, w których czynności ruchowe i funkcje zagrożone są procesami starzenia lub uległy upośledzeniu w wyniku obrażeń lub schorzeń.
W Polsce zwykło się używać słów „rehabilitacja” i „rehabilitant”. Mimo iż z powodu zmiany przepisów prawa termin „magister rehabilitacji ruchowej” został zastąpiony przez „magistra fizjoterapii”, to i tak „rehabilitant” jest nadal powszechniejszy w użyciu.
Fizjoterapia jest w tej chwili pojęciem najszerszym. Fizjoterapeuta może zarówno rehabilitować pacjenta jak i przeprowadzać zabiegi fizykoterapeutyczne.
Fizykoterapia to terapia czynnikami fizykalnymi wytwarzanymi przez urządzenia do fizykoterapii (prądy, ultradźwięki, wodolecznictwo, laser, pole magnetyczne).
Rehabilitacja czyli usprawnianie, przywracanie funkcji wymaga już działań ruchowych i mechanicznych (terapia manualna). Aby np. rozciągnąć i wydłużyć skrócone tkanki w łokciu (pacjent nie może wyprostować łokcia – upośledzenie funkcji sięgania) trzeba zastosować odpowiednie techniki manualne wykonywane przez fizjoterapeutę/rehabilitanta na tkanki w okolicy łokcia i sam staw łokciowy. Pacjent powinien również wykonywać w domu lecznicze ćwiczenie rehabilitacyjne/fizjoterapeutyczne zadane przez terapeutę.