Artykuł Relacja 8. Cracovia Półmaraton Królewski pochodzi z serwisu Stowarzyszenie Fizjoterapia Polska.

We wrześniu odbyło się w Estonii spotkanie zaprzyjaźnionych stowarzyszeń fizjoterapeutycznych z państw nadbałtyckich. Dalia Woźnica z pomorskiego oddziału terenowego SFP została zaproszona na Uniwersytet w Tartu do zaprezentowania przyszłych trendów i perspektyw fizjoterapii w Polsce. Swój wykład przedstawiła podczas sesji fizjoterapeutycznej XI Międzynarodowej Konferencji „Science, Sport and Medicine”. 

Konferencja była także okazją do spotkania współorganizatorów, przedstawicieli Estońskiego Stowarzyszenia Fizjoterapeutów z reprezentantami Stowarzyszenia Fizjoterapia Polska oraz Łotewskiego Stowarzyszenia Fizjoterapii. 

Celem spotkania było omówienie aktualnego statusu zawodowego w państwach nadbałtyckich, oraz nakreślenie przyszłych planów współpracy. 

Estonia wprowadza ważne dla fizjoterapeutów zmiany w ustawie, które poprawią dostępność i jakość usług. Wprowadza się wymogi licencyjne (prawo wykonywania zawodu), zrównuje się status fizjoterapeutów ale także logopedów oraz psychologów klinicznych z zawodami medycznymi oraz wprowadza obowiązek prowadzenia dokumentacji medycznej. Od października 2023 roku fizjoterapeuci, logopedzi i psycholodzy kliniczni będą mieli prawo rozpocząć świadczenie usług opieki zdrowotnej jako niezależni świadczeniodawcy kontraktując usługi bezpośrednio z kasą chorych. 

Artykuł Relacja ze spotkania stowarzyszeń w Estonii pochodzi z serwisu Stowarzyszenie Fizjoterapia Polska.

25 września 2015 roku Sejm Rzeczpospolitej Polskiej przyjął zdecydowaną większością głosów naszą Ustawę! Jej wejście w życie było przełomowym i doniosłym momentem. Znaczenia jej obowiązywania doświadczamy każdego dnia, ale wciąż nie docierają do nas wszystkie konsekwencje, które są związane z jej funkcjonowaniem. Jedną z najważniejszych konsekwencji stała się afirmacja zawodu, rozumiana także jako wzmocnienie poczucia godności i wyjątkowości u osób wykonujących tę wspaniałą profesję a tym samym wzmocnienie akceptacji dla jej wykonywania.

Co nam dała ustawa i jej następstwa?

1. Sami planujemy proces fizjoterapii.
2. Przepisujemy refundowane zaopatrzenie medyczne w systemie finansowanym przez NFZ i w lecznictwie komercyjnym.
3. Jesteśmy równoprawnymi partnerami dla innych zawodów medycznych, a nie jesteśmy „personelem pomocniczym”.
4. Nasz zawód został spopularyzowany, podniesiono jego rangę i znaczenie, co wpłynęło na gwałtowny wzrost zapotrzebowania społecznego na nasze usługi.
5. 99% z nas, fizjoterapeutów ma pracę. Nadal jest sporo nieobsadzonych miejsc pracy.  Większość  z  nas znacznie zwiększyła zarobki!
6. Wszelkie zmiany w systemie opieki zdrowotnej są podejmowane przy uwzględnieniu naszej opinii i stanowiska.
7. Podniosła się jakość kształcenia fizjoterapeutów dzięki wprowadzeniu standardów.
8. Poprzez samorząd zawodowy i kodeks etyki mamy możliwość utrzymania najwyższych standardów i jakości świadczonych usług medycznych oraz ewentualnej kontroli.
9. Rozszerzyliśmy w ostatnich latach nasze kompetencje zawodowe m.in. o przerywanie ciągłości skóry, kwalifikację do szczepień ochronnych. Bez ustawy, samorząd zawodowy nie byłby w stanie wywalczyć tych nowych i ważnych kompetencji.
10. Znaczące wyeliminowanie szarej strefy i pseudo fizjoterapeutów.
11. Jesteśmy coraz bardziej dumni z wykonywania zawodu fizjoterapeuty.

Dla adeptów fizjoterapii została wyznaczona zupełnie nowa droga kształcenia na studiach jednolitych. Dzięki temu jesteśmy uznawani za jednych z lepiej wykształconych fizjoterapeutów na świecie.

Ustawa jest gwarantem dalszego rozwoju fizjoterapii w Polsce. Ułatwia konsekwentne  integrowanie z innymi dziedzinami nauk medycznych i zwiększa jej, jakże bardzo należne, znaczenie w leczeniu i profilaktyce większości chorób.

Nowa era także dla pacjentów

Pamiętajmy, że olbrzymie korzyści z uporządkowania kompetencji i uprawnień fizjoterapeutów uzyskali pacjenci. Nie tylko korzystają ze wzrostu jakości usług i świadczeń fizjoterapeutycznych, ale czują się bezpieczniej. Dziś jasno wiadomo, kto jest fizjoterapeutą, jakie ma umiejętności, jakie wykształcenie. Nastąpił także wzrost świadomości na temat fizjoterapii. Coraz więcej pacjentów zwraca się do nas o pomoc.

Ustawa: pierwszy, ale na pewno nie ostatni krok!

Głównym celem powstania  towarzystwa naukowego Stowarzyszenia Fizjoterapia Polska  13 lat temu było  doprowadzenie do wprowadzenia Ustawy o Zawodzie Fizjoterapeuty. Niewiele osób, poza grupką „zapaleńców” wierzyło w pozytywne zakończenie.  Udało się dzięki determinacji i wierze, że nasze działanie jest konieczne do dalszego rozwoju fizjoterapii. Przyjęcie naszej ustawy w Sejmie to sukces wszystkich fizjoterapeutów. Niewątpliwie SFP odegrało kluczową rolę w tym procesie, ale finalne „zwycięstwo” było możliwe dzięki determinacji wielu osób i środowisk. Siedem lat temu Sejm potwierdził szczególną rolę świetnie wykształconego i ambitnego środowiska polskich fizjoterapeutów. Reszta w naszych rękach!

Artykuł 7 lat Ustawy o zawodzie fizjoterapeuty – nowa era polskiej fizjoterapii pochodzi z serwisu Stowarzyszenie Fizjoterapia Polska.

Pod hasłem „Europa w obliczu nowych wyzwań” odbywa się tegoroczne forum Ekonomiczne w Karpaczu. Przedstawiciele SFP są uczestnikami i prelegentami na Forum.

Dr Marta Podhorecka, członek zarządu SFP wraz z dr Radosławem Perkowskim, członkiem oddziału kujawsko-pomorskiego prowadzą warsztaty z symulatorem odczuć starczych. Celem jest zwrócenie uwagi na potrzeby osób starszych oraz promowanie fizjoprofilaktyki, jako skutecznego środka pozwalającego osobom starszym lepiej funkcjonować i wykonywać wiele codziennych czynności.

Dr hab. Maciej Krawczyk, wiceprezes SFP był moderatorem panelu „Wyzwania dla powojennej rehabilitacji. Jak pozostać niezłamanym”. Partnerem debaty jest inicjatywa „Unbroken”, która działa na rzecz stworzenia wzorcowego szpitala rehabilitacyjnego we Lwowie.  Podczas panelu rozmawiano o olbrzymich wyzwaniach, jakie stoją przed ukraińskim system rehabilitacji. Podkreślano niespotykaną skalę potrzeb spowodowaną działaniami wojennymi: ranni zarówno cywile jak i wojskowi to jedna grupa pacjentów, druga to, ci którzy nie mogli ze względu na sytuację otrzymywać odpowiedniego leczenia i będą przez lata borykać się ze skutkami wielu chorób. Pacjentów będzie więc znacznie więcej niż w „normalnej” sytuacji. Nowy system powinien być więc gotowy do szybkiego przyjęcia i  rehabilitacji setek tysięcy pacjentów. Sytuacja jest nadzwyczajna i zapewne bez wsparcia innych krajów nie będzie możliwe zbudowanie nowego systemu. Pierwszym podstawowym problemem jest brak kadry medycznej w zakresie rehabilitacji. Konieczne jest szybkie zwiększanie jej. W ponad 43 mln Ukrainie jest tylko zaledwie ok. 1 tysiąca fizjoterapeutów. Dla porównania w blisko 38 mln Polsce jest ponad 70 tys. fizjoterapeutów. Ukraińscy paneliści, podkreślali, iż docelowo pragną budować podobną jak w Polsce pozycję fizjoterapeuty, który jest samodzielnym specjalistą medycznym.  Sytuacja braków kadrowych dotyczy także lekarzy z praktycznie wszystkich specjalności, pielęgniarek oraz innego personelu medycznego.

Edukacja i transfer wiedzy jest pierwszym wyzwaniem. Drugim problem, na który wskazywano są także olbrzymie problemy infrastrukturalne, które obecnie przez zniszczenia wojenne mają olbrzymią skalę. Odbudowana infrastruktury wymaga znaczących nakładów finansowych.

– Jestem pewien, że polscy fizjoterapeuci mogą być bardzo pomocni ukraińskim kolegom. W I kadencji KIF mocno stawialiśmy na współpracę międzynarodową. My uczyliśmy się od najlepszych i czerpaliśmy najlepsze wzorce, teraz czas przekazać je dalej – mówił Maciej Krawczyk. – Pamiętać jednak musimy, że sytuacja jest nadzwyczajna. I myślę, że jest konieczne także nadzwyczajne wsparcie. Celem jest zbudowanie nowoczesnego systemu rehabilitacji, a to wymaga wiedzy i funduszy – dodał wiceprezes SFP.

Artykuł SFP dyskutowało o fizjoterapii podczas XXXI Forum Ekonomicznego w Karpaczu pochodzi z serwisu Stowarzyszenie Fizjoterapia Polska.